Ο Θάνος Λουτριώτης ασχολείται με κοινωνικά θέματα, κοινότυπα θα μπορούσαμε να πούμε, αλλά καταφέρνει τελικά να κάνει αυτά τα θέματα ψυχογραφήματα. Καταφέρνει σε κοινωνικά θέματα να έχουν οι αναγνώστες την αγωνία που συνήθως έχουν μόνο στα αστυνομικά μυθιστορήματα. Και εδώ καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν έχει τελικά σημασία το τι γράφεις αλλά πώς το γράφεις. Γιατί όλα έχουν ειπωθεί σε τελική ανάλυση, σκοπός είναι το ταλέντο του κάθε συγγραφέα και το πώς χειρίζεται τη γραφή του.

Ο ήρωας είναι ένας πετυχημένος επαγγελματικά άντρας γύρω στα 40, όλα στη ζωή του είναι τακτοποιημένα σε βαθμό αηδίας: έχει αγοράει μεγάλο σπίτι για την οικογένεια τη μελλοντική που θα αποκτήσει, έχει αρκετά χρήματα στην τράπεζα, καλό μισθό, ετοιμάζεται να βρει την κατάλληλη κοπέλα τρόπαιο για να του γεννήσει και μερικά παιδιά και να ολοκληρωθεί η ευτυχία του. Έρχεται όμως από το πουθενά η διαθήκη ενός θείου του που τον αφήνει κληρονόμο σε μια τεράστια περιουσία, φτάνει να ακολουθήσει κάποιους παράξενους όρους. Οι όροι αυτοί δεν είναι παράνομοι ή ιδιαίτερα παράξενοι, είναι όμως εντελώς έξω από την ψυχολογία του ήρωα μας, και εκεί αρχίζουν τα προβλήματα.

Ο Θάνος Λουτριώτης για άλλη μια φορά, μας φέρνει αντιμέτωπους με το νόημα της ευτυχίας. Τι είναι αυτό το δυσκολονόητο που έχουμε χάσει τελικά; Γιατί ζούμε; Για να έχουμε μια τακτοποιημένη ζωή ζωρίς συγκινήσεις; Ποιος τελικά είναι πιο σοφός: ο άστεγος που κοιμάται στο παγκάκι ή ο νεόπλουτος που χαίρεται τα ακριβά ετσιατόρια; Πόσες υποχωρήσεις μπορεί να κάνει ένας άνθωπος για να θεωρείται επιτυχημένος;

Γράφει η Εύη Ρούτουλα

Πηγή: goodreads goodreads