The rugged peninsula of the Peloponnese caught the imagination of a travelling English poet who finally after many years of anticipation reached the fabled home of the olive.

In the modern idiom, the poetry uncovers deft insights about this wonderful land, from its olive farming peasants to its impressive ruins and history of revolution.

In a unique and highly accessible voice, myths, poets and playwrights of all ages are gathered together, into what amounts to a homage to this part of Greece, echoing the myths of the past, and bringing them into a present, with new insights and magical twists of character.

In “Anonymous Church”, the poet becomes the congregation, in “Nafplio”, Achille’s ghost curses the bastion, and in “Asclepios and Apollo”, the true light of healing is reverently revealed.

Η τραχιά χερσόνησος της Πελοποννήσου αιχμαλώτισε τη φαντασία ενός ταξιδιώτη Άγγλου ποιητή που τελικά, μετά από πολλά χρόνια πρόβλεψης, έφτασε στον μυθικό τόπο της ελιάς.

Στο σημερινό ιδίωμα, η ποίηση αποκαλύπτει επιδέξια ενορατικότητα για τον θαυμάσιο αυτό τόπο, από τους ελαιοκαλλιεργητές του ως τα εντυπωσιακά ερείπια και την ιστορία της επανάστασης.

Σε μια μοναδική και πάρα πολύ προσιτή φωνή, μύθοι, ποιητές και δραματικοί συγγραφείς όλων των εποχών συγκεντρώνονται σε ό,τι ισοδυναμεί με έναν φόρο τιμής γι’ αυτό το μέρος της Ελλάδας, απηχώντας τους μύθους του παρελθόντος και φέρνοντάς τους στο παρόν με νέες ενοράσεις και μαγικές προδιαθέσεις χαρακτήρα. Στο ποίημα «Ανώνυμη εκκλησία» ο ποιητής γίνεται το εκκλησίασμα, στο «Ναύπλιο» το φάντασμα του Αχιλλέα καταριέται τον προμαχώνα, και στο «Ασκληπιός και Απόλλων» το λαμπρό φως της ιάσεως αποκαλύπτεται με σεβασμό.